Bahçeşehir Üniversitesi’nde 18 Ekim 2014 Cumartesi günü sabahı “Bir İnsan Kaynakları Zirvesi”nde ‘Zanaatkar liderler yetiştirmek için’ isimli seminerde çok yararlı bilgiler edinmekle birlikte, aslında bizim iş dünyasına girmek için çok yanlış yollar tercih ettiğimizi de bir kez daha anlamış bulundum.
BİR ZİRVEDEN ÇOK DAHA FAZLASI…
Ahmet Durul hocam sayesinde tanıdığım değerli büyüğüm Güneş Ufuk hocamın da aralarında bulunduğu bu büyük zirvede; Barış Aksoy’dan İsmail Haznedar’a, Elif Sezgin’den Selda Bağlan’a, Figen Karatan’dan Beste Şirin Petekçi’ye, Nafiz Turgut’dan Erkan Dündar’a, Hakan Önel’den Meriç Tunç’a kadar değerli üst düzey yöneticiler olmakla birlikte, genç yaşta patron olmuş ve başarılı işler gerçekleştirmiş Erdem Genç gibi değerli isimleri dinleme fırsatı buldum.
ARTIK ÖZGEÇMİŞ YETMİYOR!
Konuşmacıların yaptıkları sunumlarda süreyi dinleyicileri sıkmadan ve takip edenleri heyecanlandıracak şekilde hazırlanmaları ise ayrı bir dikkat çekici nokta oldu. Kimisi salondaki katılımcıları olayın içine katarak paylaşımı daha güzel kılarken, kimisi ise sunumuna kısa bir video görüntüyle başlayarak gelenlerin seminerden kopmamasını sağladı.
Deneyimlerini ve tecrübelerini paylaşan üst düzey yöneticilerin söylediklerinden aklımda kalan önemli birkaç not kaldı tabikide… Bunlardan bir tanesi; şirketler artık elden ya da internet yoluyla gönderdiğimiz özgeçmişlerimizden daha çok internet dünyasında kim olduğumuza da bakıyorlar. Sosyal medyada neler paylaştığımızdan, kendimizi nasıl anlattığımıza, ve eğer bir bloğumuz varsa orada neler yazdığımıza kısaca biz dış dünyada nasıl biriyiz bunu internetten de ciddi bir şekilde araştırıyorlar. Birkaç sayfaya sığdırmaya çalıştığımız ‘CV’de kim olduğumuzu bulmasını istediğimiz İK yöneticilerinin bizi çok başka yollardan da takip ettiğini unutmadan daha güzel paylaşımlarda bulunmamızı hep birlikte rica etmem güzel olacak herhalde…
(Güneş Ufuk hocamızla konuşması öncesi hatıra fotoğrafımız)
LİDERLER DE KAYBEDER BUNU SAKIN UNUTMAYIN!
Hepimizin gözünde liderler kusursuz ve başarılı insanlar olarak yer alırken, aslında onlarında kaybettiğini ve büyük yıkımlardan geçtiğini bir kez daha dinlediğim hikayelerle canlı şahidi olmuş oldum. Gözümüzde o çok büyüttüğümüz aslında bizim gibi etten ve kemikten birer insan olan o ‘çok başarılı insanlar’ hani kimsenin başaramayacağı şeyleri başarmış insanlar aslında bizden daha çok kaybettiklerini ve yıkıma uğradıklarını biliyor muydunuz? Ancak onları bizlerden ayıran en önemli nokta yapacakları şeye inanmaları ve asla pes etmemeleri diye kısaca cevaplayabilirim. Çıktıkları yolda karşılarına çıkan büyük zorluklarda belki biz olsak yine her zamanki gibi kolay yolu seçecekken, onlar daha fazla risk alarak daha büyük işler başarak işte o bizim ummadığımız işleri ortaya koyuyorlar.
Uzun lafın kısası başarıyı ve bir şeyler gerçekleştirmeyi insanoğlu çok istiyor. Ama önce tembelliği, sonra yaşayacağı riskler onun o büyük adımı atmasını geciktiriyor. Beklemeyi ve rutin hayatına devam etmeyi daha güvenli hisseden o benimde çoğu zaman içine dahil olduğum o isyankar kalabalık ise, ‘başarılı insanları’ hep bir hayranlıkla takip etmeye devam ediyor…
Liderler adım adım başarıya giderken galiba bizlere de o adımı atamadığımız sürece onları izlemek ve dinlemek düşüyor ne dersiniz?