Malatya’da yaşanan bir insanlık hikayesi aslında empati kurmanın ne kadar önemli olduğunu gösteriyor…
Fotoğraftaki kişinin ismi Kadir, Mersedes Kadir. Akli dengesi yerinde değil ve bütün gün üstünde dolaştığı önünde Mercedes arması olan sopayı Mercedes’i zannederek yaşıyor.
Koskoca bir şehir, Kadir’in Mercedes hayalini her şeyiyle sahiplenmiş durumda..
Kadir trafik ışıklarında duruyor, arabasını park ediyor, diğer arabalar trafikte ona yol veriyor, ona göre parkediyor. Bütün şehir o “Mercedes”in farkında!
Kadir sopasını Mercedes servisine götürüyor, ustalar bütün ciddiyetleriyle arızaları anlatıyor, bir usta sopaya teyp takıyor, diğeri aynasını, armasını yeniliyor.
Trafik polisleri yanlış yere parkettiğinde ya da ‘çok hızlı gittiğinde’ Kadir’e ceza yazıyorlar, zamanı geldiğinde muayeneye gönderiyorlar! Bir koca şehir, Malatya, Kadir’in hikayesini onunla birlikte yaşıyor.
Bir ‘deli’nin sopasına göre yaşayan şehirlerin, sopayla, sapanla, satırla birbirlerini kovalayan şehirlere dönüşmesini gördükçe bu hikaye çok hoş gelir insanın kulağına.. Anlarsınız umarım..
-Bir gün Mercedes Kadir arabası (sopası) arızalandı diye sanayiye gider.
-Usta arızasını söyler ve 3 gün sonra gelip alabileceğini belirtir.
-Tabi Mercedes Kadir 3 gün sonra gelir.
-Usta daha işinin bitmediğini yarın gelmesini söyler.
-Mercedes Kadir bu şekilde 2 hafta boyunca gider gelir.
-Bir gün yine gider sanayiye ama usta işinin daha bitmediğini söyler.
-Tabi Mercedes Kadir sinirlenir artık ve şunu söyler; “Yeter artık yap şu arabayı! 2 haftadır eve yürüyerek gidip geliyorum”