İnsanoğlu neredeyse her şeyin çaresini buldu ama mutlu kalabilmeyi ve bunu sürdürmeyi nedense başaramadı! Ya mutluluğu gerçekten ist(em)iyoruz ya da çözümü hep yanlış yerlerde arıyoruz…
SOKAKTA SİZ HİÇ MUTLU İNSAN GÖRDÜNÜZ MÜ?
İstisnaları saymadan genelleme yapmak gerekirse evden dışarı kendimi attığım zaman çevremde gördüğüm herkes bir koşturmaca içinde ve “mutluluk” için uğruna harcadığı o zamanda “mutlu olabilmeyi” nedense pek başaramıyor.
Bütün amacı mutlu ve huzurlu hayat geçirmek üzerine kurulu insanlar bu telaş içerisinde kendini paralayarak ve kendini avutarak mutluluktan bir haber hayatlarına devam ediyor.
BİZE MUTSUZLUK SATIYORLAR!
Dijital dünyada dönen onca reklam bizlere daha güzel bir hayatın şifrelerini vermek üzere gözümün içine içine sokulurken, bizleri git gide daha da mutsuz bireyler haline getiriyor. Hep daha fazlasını istemeye alışan insanlar elde edemedikleri “güzellikler” sonrası ise sonu gelmeyen mutsuzluğa kendini hapsediyor.
MUTLULUĞU HEP BİR NEDENE BAĞLIYORUZ
Henüz çocuk yaştan itibaren önce evde başlayan eğitimle beraber mutluluğu hep sebep-sonuç ilişkisine bağlayarak yetiştirildik. İyi bir karne sonucu hediye, üniversiteyi kazanırsa araba, önemli günlerde hediyeler vs. diye saya saya bitiremeyeceğim kadar örnek sıralayabilirim. Ancak madalyonun diğer tarafında gelmeyen hediyeler ve ulaşılamayan büyük ve pahalı eşyalar. Sıcak bir örnek vermek gerekirse Apple markasının çıkardığı iPhone 6 cep telefonu bir çoğumuzun hayallerini süslerken, fiyatı ve hiçbir yerde satışa çıktığı halde bulunamaması ve buna ek olarak “onu elde etme zorundaymışın” hissiyle birlikte insanları mutsuz ediyor.
Özetlersek eğer; mutluluğu satın aldığımızı düşünürken, kafamızın içinde hep bir mutsuzluk biriktirdik sonu gelmeyen…