Minibüsçülerin işi gerçekten zor.
Çok tepki alan kesimin başında geliyorlar aslında. Benden de dahil büyük bir çoğunluk tarafından tepki görüyorlar. Yollarda maganda gibi araba kullanmaları olsun, minibüsün bir türlü dolduğuna inanmayıp yolcu almaları olsun, daha çok yolcu için 1. viteste gitmeleri olsun… Tepkinin kralını görüyorlar.
Ama diğer yandan düşününce, zor iş be. Türlü türlü insanlar biniyor o araca. Yolu bilmeyenler, ‘Yenibosna’dan geçer mi’ diyenler, ‘Geçer’ cevabını alınca ‘Oraya gelince haber verir misin’ cevabı verenler, ücret için ‘ama ben geçen 10 kuruş eksik verdim sen niye fazla alıyorsun’ pazarlığı yapanlar, yüksek sesle konuşanlar kokanlar, fordçular, hırsızlar… Bir de bunların üstüne para hesabı.
‘Şuradan bi haznedar bi bakırköy’
‘Ücreti veremeyenler bi zahmet…’
‘Para üstü alamayan var mı?’
‘Şu 50 lira üstü’
‘Arkalara doğru yürüyelim, basamakta durmayın!’
Adamlar neler çekiyo lan. Gün boyu böyleler. Hayır yine de onların yaptığı kötü davranışları bunlarla savunacak değilim. Ama hafife alınmaması gerekir bence. Bunları biliyorsunuzdur zaten ama geçen bir olay, bu mevzuyu bir kez daha hatırlattı bana.
Evimin yakınında yaklaşık 10 tane okul varken beni 1 saatlik yola mahkum eden aöf yüzünden sabahın köründe kalktım. Bindiğim minibüs şoförüne ‘Mehmet Akif Ersoy İlköğretim’den geçer mi’ dedim. Elimdeki sınav kağıdını inceledi. ‘Hımm ordn..mahle…sokağında…hımmm.. kocansan.. yol…’ Böyle bir şeyler mırıldandıktan sonra, ‘Şirinevler’de başka bir minibüse bineceksin’ dedi.
Neyse…
Hikaye burada başlıyor.
Şirinevler’de bindiğim minibüsün şoförü 30 yaşlarındaydı. Ona da aynı soruyu sordum. ‘Geçer’ dedi. 2 durak geçene kadar dolmuş tamamen doldu. Ve %100ü öğrenciydi. Normal minibüslerde diyalog şu şekilde olur bilirsiniz:
-Bi Sefaköy
-Bi Beşyol
-Şuradan bi cennet mahallesi alır mısınız?
-İncirli ne kadar?
-Kadıköy para üstü vardı!
Ama bu minibüste diyaloglar aynen şöyle:
-2 kişi Yeni Bosna Lisesi
-Şuradan Halid Ziya Uşaklıgil. Bir de gelince haber verir misiniz?
-Atatürk İlköğretim Okulu
-Çobançeşme İlköğretim bi tane. Geçmedik di mi?
Ben de en önde oturmuş para alışverişine yardım ediyordum. O an film koptu işte. Şoförle gözgöze geldim. Adam öyle bir tepki verdi ki, bir yandan gülesim geldi bir yandan üzüldüm.
Elindeki kağıt paralarla kafası karışmış bir şekilde ellerini iki yana açtı ve bana ‘ Bugün ne var ya’ dedi.
O an bittim. Yemin ediyorum bittim. O çaresizliği, bir yandan çok iş yapmışlığın mutluluğunu, isyanı, hüznü… Her şeyi gördüm adamda.
‘Açıköğretim’ dedim.
Güldü.